Sposób produkcji rur jarzeniowych jest dosyć złożony i wymaga sporej wiedzy z zakresu materiałoznawstwa, elektryki, obróbki termicznej szkła i technik próżniowych. Potrzebna jest też do tego precyzja, cierpliwość i… dużo kawy 😉 Temat wykonania neonów zasługuje na sporą książkę, niestety w kraju napisana została tylko jedna książeczka branżowa opisująca pobieżnie to zagadnienie.
W największym skrócie proces produkcji przebiega w następujący sposób:
- W hucie szkła rzemieślnik zamawia przeźroczyste rury szklane.
- Przed ich dalszą obróbką rury są czyszczone środkami chemicznymi oraz mechanicznymi.
- Na podstawie rysunków wykonawczych w skali 1:1 rzemieślnik formuje szkło w płomieniu palnika.
- Po wystudzeniu uformowanych rur wprowadza się do ich wnętrza miniaturowe kulki szklane zamoczone w specjalnym rodzaju kleju, rozprowadzając je równomiernie po wewnętrznych ściankach rury.
- Po usunięciu kulek szklanych z wnętrza rury w ich miejsce wprowadza się luminofor (proszek, od którego zależeć będzie barwa światła).
- Po usunięciu nadmiaru luminoforu rura szklana zostaje skierowana do tzw. elektrodowania, w czasie którego rzemieślnik w płomieniu palnika dolutowuje zakończenia rury (elektrody). Elektrody są gotowym „prefabrykatem” który kupuje się oddzielnie.
- Po wystudzeniu rury kieruje się ją na tzw. stanowisko pompowe, na którym kilkukrotnie opróżnia się ją z powietrza i zanieczyszczeń, jednocześnie rozgrzewając elektrycznie rurę do temperatury około 300 stopni. W ostatnim etapie tworzy się we wnętrzu rury tzw. próżnię wysoką, aby następnie w jej miejsce wprowadzić docelowy gaz szlachetny.
- Na zakończenie procesu technologicznego rurę odłącza się od pomp próżniowych i kieruje do tzw. wyjarzalni, gdzie w czasie 100 godzin stabilizują się parametry robocze gotowych rur jarzeniowych.
